شرط دوم - آن كه در راه بملك خود كه شش ماه در آن مانده باشد عبور نكند و اگر كسى از منزلش تا آن ملك هشت فرسخ باشد در راه شكسته و در آن ملك تمام بخواند و اگر كمتر است در هر دو تمام كند و اين گونه ملك را بعضى وطن شرعى پندارند بعض اهل حديث گويند در ملك خود نماز تمام كند اگر چه شش ماه نمانده باشد و بعضى گويند شش ماه ماندن بايد به نيت اقامت دائم باشد و بعد از آن هم بنا بر ماندن در آن ملك داشته باشد و قول اول مشهورتر است كه علامه اختيار كرده .
شرط سيم - آن كه سفرش حرام و براى كار حرام نباشد مانند شكار لهو چنان كه عادت جباران است چون تفريح به كشتن حيوان بىازار بدون غرض كسب موجب قساوت قلب و حرام است اما سفر تفريحى براى غير شكار حرام نيست .
شرط چهارم - آن كه سفرش بيش از اقامت نباشد مانند كشتيبان

99