و چاروادار و چوپان و صحرا نشين و تاجر دوره گرد و قاعده كلى آن كه در شهر خود ده روز نماند و اگر يكى از اينان در شهر خود يا شهر بيگانه ده روز بماند چون سفر كند بايد نماز شكسته بخواند و اين ضابطه در روايات آمده است پس دهقانى كه تابستان ميوه به شهر مىآورد دفعه اول نمازش شكسته است و چون به ده برگشت و ده روز نمانده دفعه دوم به شهر آيد نمازش تمام است و بهتر آن است كه احتياط كند و در سفر سيم تمام بخواند كه كثرت به سه محقق شود و كسى كه ميان منزل و محل كسب و كارش هشت فرسخ است يا براى تفريح و غير آن پيوسته مىرود و مىآيد در سفر اول نماز شكسته بخواند و در دفعه هاى بعد از آن تمام و بالجمله كسى بايد در سفر شكسته كند كه سفر براى او حالت عرضى باشد بر خلاف عادت هميشگى او و آن كه سه بار و بيشتر در پى هم سفر مىكند در حقيقت از منزل بيرون نرفته است و واقعه تازه در زندگيش رخ نداده بلكه منزل او همراه اوست و امام عليه السلام فرمود بيته معه خانه او با اوست .
بعضى گويند كسى كه مكرر سفر كند و لو هر روز اما نام مكارى

100