يا جنس كشيدنى را وزن نكرده فروختى با رضا و پس از آن كه مشترى جنس را تلف كرده و ضامن و بدهكار قيمت شد پول آن را به غرامت تصرف كنى با اين كه معامله باطل است اما مسئول عند الله نيستى .
مستحب است ميان خريداران فرق نگذارد مگر آن كه در ترجيح بعضى از آنان فائده دينى حاصل شود و هر كس پشيمان شود و خواهد اقاله كند يعنى معامله را بر هم زند او نيز قبول كند و هر گاه عقد بيع كند شهادتين بگويد و تكبير خدا كند و كم بستاند و افزون بدهد و كراهت دارد فروشنده متاع خود را مدح كند و مشترى مذمت و نيز مكروه است عيب مال را نگويد مگر غش شود كه حرام است و مكروه است سوگند ياد كردن و معامله در جاى تاريك و از مؤمن سود گرفتن و همچنين از كسى كه وعده احسان به دو داده است ، و معامله بين الطلوعين و نيز مكروه است پيش از همه به بازار رفتن براى حرص و ربودن مشتريان و معامله با مردم پست كه براى اندك چيز كار به مرافعه كشانند و معامله با مردم آفتناك

238