و بعضى مكروه دانسته‌اند روزه فرزند را بىاذن پدر و روزه ميهمان را بىاذن صاحب خانه و اين قول اولى است مگر آن كه از روزه گرفتن فرزند پدر رنج ببيند و از روزهء ميهمان بر صاحب خانه تكلفى آيد و مجبور شود روش خود را در تهيه و ترتيب غذا تغيير دهد در اين صورت حرمت روزه ميهمان اولى است و شايد اصل روزه صحيح باشد و آزارى كه مقارن آن است حرام .
روزه مكروه روزه نافله است در سفر بقول مشهور و بعضى علما خصوصا در عصر ما حرام مىدانند . و قول اول صحيح است . ديگر روزه عرفه مكروه است براى كسى كه ضعف آورد و در دعا خواندن سست شود اين حكم دليل آن است كه روزه مستحب در سفر حرام نيست زيرا كه غالبا مردم در عرفات مسافرند . روزه كسى كه براى طعام دعوت شده نيز مكروه است . هر گاه در ديدن هلال ذى الحجة اختلاف باشد و روز عرفه بعيد مشتبه شود روزه آن هم مكروه است .
روزه هاى حرام روزه عيد فطر و عيد قربان است و روزه ايام تشريق يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ذى الحجه براى

138