فصل سيم - در تقسيم غنائم غنائم جمع غنيمت است هر چه از مال كفار حربى به چنگ آيد و به قهر گرفته شود نه به حيله ، ميان مقاتلان تقسيم بايد كرد اما پيش از تقسيم مصارف زيرين را بايد از آن جدا كرد : اول جعاله كه امام براى انجام دادن پاره كارها مقرر فرموده مانند راه نمائى لشكر و نشان دادن افراد دشمن و امثال آن ، ديگر انعام به كسانى كه سهمى در غنيمت ندارند يا سهمشان از مقدار زحمتشان كمتر است و آن را رضخ گويند . سيم اجرت نگهدارى و حمل و نقل غنائم و وزن و امثال آن چهارم - صفايا يعنى اموال پر قيمت مانند جواهر گرانبها و اسب راهوار و هر چيز نفيس كه ملوك به خود اختصاص مىدهند چون اگر بشكنند و ميان لشكر تقسيم كنند از قيمت مىافتد و متعدد نيست تا بهر فردى برسد و اگر يكى را بدان ترجيح دهند موجب نفاق و نزاع لشكريان است آن را امام براى خود بر مىدارد و البته در مصالح عامه مسلمانان صرف مىكنند . پنجم خمس غنيمت از آن امام است و چهار قسمت باقى از اموال منقول را

215