ميان مقاتلان و حاضران ميدان جنگ تقسيم بايد كرد هر چند متصدى جنگ نشده باشند . پياده را يك سهم بايد داد و سوار را دو سهم و فرزند لشكرى را كه پيش از قسمت كردن متولد شود يك سهم بايد داد و آن كه اسبان بسيار دارد سه سهم و نيز هر كس براى اعانت مجاهدان آمده باشد پيش از قسمت غنيمت اگر چه جنگ پايان يافته و غنيمت جمع شده نيز سهمى مىبرد و كسى را بيشتر ندهند اگر چه شرف و رتبه او بيشتر باشد يا رنج بيشتر برده باشد مقصود از سواران كه دو سهم مىبرند اسب سوار است نه مركوب ديگر و آن كه وقت جمع غنيمت سوار بوده مقصود است هر چند با اسب نبرد نكرده باشد و آن چه از غنيمت با كشتى و قايق گرفته شود نيز در همين حكم است و براى صاحب كشتى سهمى جدا نيست و اعراب چادر نشين را نبايد داد اگر چه در جنگ شركت نموده باشند يعنى از آنها كه دعوى اسلام مىكنند و معنى آن را نمىدانند اسيران جنگ آن چه زن و طفل نابالغ است مانند ساير

216