باب دوم - در مفطرات آن چه روزه را باطل مىكند و كفاره دارد خوردن و آشاميدن است و مقاربت و استمنا و غبار به حلق رسانيدن و بر جنايت ماندن تا طلوع فجر و آن كه پس از جنابت دو بار بيدار شود و بار سيم بخوابد تا صبح و هر كس اين اعمال را مرتكب شود بايد قضا كند و كفاره بدهد اگر به گمان آن كه صبح نشده چيزى بخورد يا كسى او را خبر داد كه هنوز شب است و خورد بايد قضا گيرد اما كفاره ندارد و هر گاه نزديك غروب هوا تاريك شود به گمان آن كه مغرب است روزه را افطار كند نيز قضا گيرد بىكفاره مگر به ظن غالب وى شب بود كه قضا ندارد .

131