نيت روزه تا آخر ماه كافى است چنان كه اگر در بعض شبهاى ديگر ياد روزه نباشد تا بعد از ظهر هم به ياد آن نيايد آنگاه نزديك غروب به خاطرش آيد كه ماه رمضان است كافى است چون از اول ماه قصد روزهء همه ماه كرده بود بلكه مطلقا نيت روزه پيش از وقت كافى است .
روزى كه ندانند آخر شعبان است يا اول رمضان بايد به نيت آخر شعبان روزه گرفت و اگر معلوم شود رمضان بوده همان روزه كافى است و اگر به نيت رمضان روزه گيرد اگر چه معلوم شود رمضان بوده باز صحيح نيست اما اگر نيت روزه نداشته و تا پيش از ظهر چيزى نخورده آنگاه معلوم شود رمضان است نيت روزه كند صحيح است و اگر بعد از ظهر معلوم شود آن روز امساك كند و پس از آن قضا گيرد . وقت روزه از طلوع فجر صادق است تا غروب شرعى

130