و كشتيبان و امثال آن بر وى گفته نشود مانند بزاز و خباز و نجار و زرگر كه دكانش در هشت فرسخى خانه است اگر چه در همه ايام سال مسافر باشد نمازش شكسته است و اين قول البته باطل است چنان كه در جامع المقاصد فرموده مناط نزد فقها كثير السفر است نه عنوان و نام خاص و ما گوييم عنوانهاى تازه بسيار است مانند خلبان و فضانورد و مهماندار و مكانيك و نجار و آشپز و قهوه چى كشتى و هوا پيما كه در روايات نيست و نبايد هميشه نماز شكسته بخوانند و نيز دليل قطعى آن كه مناط بسيار بودن سفر است نه عنوان خاص يا شغل و حرفه مسافرت ، آن كه اگر مكارى ده روز يك جا بماند در سفر بعد از آن شكسته مىخواند با آن كه نام مكارى از او سلب نشده است .
شرط پنجم - آن كه از حد ترخص خارج شود يعنى به جايى رسد كه بانك اذان شهر را نشنود و ديوارهاى شهر از ديده او پنهان شود و اگر شهر بزرگ است اذان محل خود را نشنود و مقصود از محل آنجاست كه غالب اهالى آمد و شد بدان جا دارند و غالبا يكديگر را مىشناسند و اگر از آن خارج شوند براى حوائج اتفاقى و نادر است .

101