< فهرس الموضوعات > فصل 9 در نزول به منى و مراسم آن < / فهرس الموضوعات > مىتوانند پس از طلوع فجر از آنجا خارج گردند ، ليكن از وادى محسر [1] تجاوز نكنند مگر پس از طلوع آفتاب . و هر كس قبل از طلوع فجر از مشعر بيرون رود يك گوسفند قربانى بر او لازم آيد بجز زنها ، و كسى كه اضطرار يا خوف خطر داشته باشد ، و يا مريض باشد . و در وادى محسر ، سعى كردن [2] مستحب است .
فصل 9 در نزول به منى و انجام مراسم در آن اعمال و مناسك منى در روز عيد قربان ، سه امر است : اول ، رمى جمرهء عظمى [3] با هفت ريگ ، سپس قربانى كردن ، و آنگاه سر تراشيدن .

[1] - بنا به گفتهء مؤلف در نهايه ج 1 ص 257 وادى محسر ( بر وزن منور ) ، درهء عظيمى است بين مزدلفه و منى و به منى نزديكتر است .
[2] - مراد از آن ، هروله است به همان كيفيت كه در سعى بين صفا و مروه گفته شد . و در نهايه ص 256 به بعد دعاهاى مزدلفه و بين راه ياد شده است .
[3] - جمره ( بفتح اول و دوم و سوم ) ، نام سه كتل سنگ چين است كه با فواصل معينى ( به قدر يك تيرانداز ) در اوائل زمين منى ( و فعلا در ابتداى شهر منى ) كنار جاده در عمق مسيل واقع شده كه به ترتيب به جمرهء اولى ، جمرهء وسطى ، جمرهء عقبه يا قصوى يا عظمى ناميده مىشوند . و در روز عيد ، فقط رمى جمرهء عظمى ، و در سه روز پس از آن ، رمى هر سه جمره مقرر گرديده است . جمرهء اولى نزديك ترين جمرات است به مشعر ، و جمرهء عظمى دورترين آنها از مشعر و نزديكترين آنها به مكه است . مؤلف جمرهء عظمى را در اينجا طبق روايت سعيد رومى كافى ج 4 ص 479 بر جمرهء عقبه و نيز در نهايه ص 272 بر جمرهء اولى اطلاق كرده است كما اين كه در روايت معاوية بن عمار ، كافى ج 4 ص 483 همين طور اطلاق شده است .

352