< فهرس الموضوعات > فصل 8 در نزول به منى و عرفات و مشعر < / فهرس الموضوعات > موقعى محرم شود كه يقين كند وقوف به عرفات را درك خواهد كرد . كيفيت احرام و شرائط و افعال آن عينا مانند آنست كه در احرام عمره ياد كرديم بجز اين كه در اينجا فقط احرام حج را ذكر مىكند و تلبيه را روز عرفه هنگام زوال قطع مىنمايد . و اگر سهوا احرام عمره را ذكر نمايد همان نيت حج ، كافى است به شرط اين كه افعال حج را به جا آورد . و چنانچه احرام را تا وصول به عرفات ، نسيان كند در عرفات محرم شود .
و اگر تا پايان حج ، متذكر آن نگردد چيزى بر او نيست .
فصل 8 در ذكر نزول منى و عرفات و مشعر سزاوار است امام [1] ، نماز ظهر و عصر را روز ترويه در منى [2] اقامه

[1] - مراد از امام ، در اين جمله ها امام حج يا امير حج است كه مانند فرمانده جنگ ، امور حجاج را منظم مىكرده و آنان در اعمال حج و انتقال از موقفى به موقف ديگر از وى تبعيت مىنمودند و حتى نماز جماعت را در همه جا ، وى اقامه مىنموده است . اولين امير حج در اسلام ، ابو بكر است كه در سال نهم هجرت در اولين حج مسلمين از طرف رسول اكرم به اين سمت منسوب گرديد و در همان سال ، على عليه السلام مأمور ابلاغ سورهء برائت و اعلان فسخ كليهء پيمانهاى مشركان گرديد و در همان سال ، براى هميشه مشركان ، از دخول به مسجد الحرام و اعمال حج محروم شدند . تعيين امير حج ، تا پايان خلافت عثمانى كه هنوز تشكيلات اسلامى به همان كيفيت سابق اداره مىشد معمول بود و از آن پس تخت نظارت مستقيم وزارت الحج و الاوقاف كشور سعودى بطور نسبتا منظمى ، امور حجاج اداره مىشود .
[2] - به طورى كه در حاشيهء 13 گفته شد : منى در يك فرسخى مكه پيش از رسيدن به عرفات واقع شده و حجاج ، پس از خروج از مكه از آن عبور مىكنند . و مستحب است بقيهء روز ترويه و شب عرفه را به كيفيتى كه در متن ، آمده در منى بسر برند . ليكن فعلا ماشينهاى حجاج ، همان روز ترويه آنان را به عرفات مىرسانند و در منى كمتر توقف مىكنند .

349