و مراد از وقوف حاضر بودن در عرفات است بدون مرور ، چه اين حضور سواره باشد يا پياده ، چه در حال حركت و چه آرام ، هر چند مستحب است كه با حال سكينه و وقار و خضوع براى خداوند متعال باشد . ( 341 ) : براى صحراى عرفات حدودى معين شده كه نام آنها ثوية ( بطن عرفه ) وذى المجاز ومأزمين ( اقصى الموقف ) است ، و خارج از موقف مىباشند . ( 342 ) : كوه ( جبل ) الرحمه در صحراى عرفات از موقف است ، ولى مكروه است وقوف بر آن ، و مستحب است وقوف در دامنه آن باشد . و مكروه است وقوف نزد اراك و نزد الهبضات . ( 343 ) : وقوف در عرفات بايد با نيت و اختيار باشد ، پس اگر در عرفات در مجموع وقت ، خواب يا بيهوش باشد وقوف را بجا نياورده . ولى اگر نيت وقوف به عرفات نموده و با اين نيت خواب رفته و خواب بماند تا وقت خارج شود بعيد نيست وقوف حاصل شده و كافى باشد ، حتى اگر قبل از ظهر بخوابد . ( 344 ) : ركن حج وقوف مختصر در عرفات ، بعد از ظهر روز عرفه است ، و به تر ك آن حج باطل مىشود . و وقوف در عرفات از اول ظهر روز نهم ذى الحجه تا غروب واجب است . و كسى كه