مسافت در نظر گرفته شود ، و مسافت آن بيست و شش ذراع و نيم تقدير شده است و نظر به اين كه حجر اسماعيل داخل مطاف است و خود بيست ذراع است ، پس در طرف آن بيش از شش ذراع و نيم نبايد دور شد . و لكن ظاهر اين است كه طواف در دور تر از اين مسافت بيست و شش ذراع و نيم نيز كافى باشد ، خصوصا براى كسانى كه در اين مسافت نتوانند طواف كنند يا طواف در آن بر آنها مشقت داشته باشد . و مراعات احتياط ( مستحب ) با قدرت و تمكن بهتر و اولى است .
مسأله 307 - هر گاه طواف كننده از مطاف بيرون رفته و وارد كعبه شود ، طوافش باطل و اعاده آن لازم است . و بهتر اين است كه طواف خود را تمام نموده سپس اعاده نمايد ، اگر بيرون رفتنش پس از تجاوز از نصف طواف بوده .
مسأله 308 - چنانچه هنگام طواف روى شاذروان رفت ، آن مقدار از طواف كه روى شاذروان بوده باطل است و احتياط ( واجب ) اين است كه آن مقدار را تدارك نموده و طواف خود را تمام سپس طواف را اعاده نمايد . و احتياط ( واجب ) ؟ اين است كه هنگام طواف دست خود را از طرف شاذروان به ديوار كعبه يا اركان آن درازا ننمايد گر چه جواز آن بعيد نيست .
مسأله 309 - هر گاه طواف كننده در حجر اسماعيل برود ، شوطى كه رفتن در حجر در او بوده باطل و لازم است اعاده شود .

130