نمود ، نمىتواند تأخير نمايد ، ولى چنانچه مقدم داشت حج نيابتى را اظهر صحت است زيرا تعيين محمول بر عدم تاخير است مگر در صورت تصريح بر عدم تاخير و تقديم ولى چنانچه تأخير نمود ( يعنى در سال بعد از سال تعيين حج را به جا آورد ) اجاره منفسخ ولى ذمه منوب عنه برى مىشود و اجرتى مستحق نخواهد بود ، ولى بعيد نيست مستحق اجرة المثل باشد در صورت انحلال قصد به ابراء و ابراء در سال معين .
مسأله 116 - هر گاه اجير به علت جلو گيرى دشمن يا از جهت بيمارى نتواند به حج برود و اعمال را به جا آورد ، حكمش حكم كسى است كه از قبل خود حج بنمايد . و بيان حكم آن خواهد آمد .
و در صورتى كه اجاره مقيد به همان سال بوده به هم مىخورد . و چنانچه مقيد نبوده حج بر ذمه‌اش باقى مىماند .
مسأله 117 - هر گاه نايب ، كارى كه موجب كفاره مىشود انجام دهد ، مثلا در حال احرام زير سايه برود يا در آيينه نگاه كند ، كفاره را بايد از مال خود بدهد ، خواه نيابت به اجاره و مزد باشد يا به تبرع و مجانى باشد .
مسأله 118 - هر گاه شخصى ، ديگرى را به مبلغ معينى براى حج اجير گرفت و آن مبلغ كفاف مخارج حج را نداد ، بر مستأجر واجب نيست كمبود را تدارك كند ، همچنان كه در صورت زياد آمدن نمىتواند زيادى را پس بگيرد ولى مستحب

43