متوالى ( 1 ) روزه بگيرد .
و اگر سهوا كوچ كرد و بيرون رفت ، پس اگر متذكَّر شد مراجعت مىكند ، و اگر نكرد ظاهرا در حكم عامد است ( 2 ) ، و اگر به خاطرش نيامد چيزى بر او نيست .
و حكم جاهل به مسأله حكم ناسى است .
سوّم : كسى كه بالمرّه وقوف را ترك كند در مدت مذكوره عمدا حج او باطل است ، و كفايت نمىكند در بارهء او وقوف در شب عيد كه وقوف اضطرارى عرفه است اگر چه در بارهء غير عامد كافى است ، چنان چه خواهد آمد .
چهارم : اگر كسى به سبب عذرى مثل نسيان و ضيق وقت و نحو آن ادراك وقوف در جزئى از مدت مذكوره نكند ، پس كفايت مىكند < صفحة فارغة > [ او را ] < / صفحة فارغة > بودن به عرفات در مقدارى از شب عيد هر چند اندك باشد ، و اين زمان را وقت اضطرارى عرفه < صفحة فارغة > [ مى ] < / صفحة فارغة > گويند ، و اگر كسى ترك كند او را عمدا ، پس ظاهر الحاق آن است به وقوف اختيارى عرفه در افساد حج هر چند ادراك نمايد وقوف مشعر را .
پنجم : اگر كسى فراموش كند وقوف به عرفات را در وقت اختيارى و اضطرارى ، كفايت مىكند از براى صحت حج او ادراك وقوف به مشعر الحرام در زمان اختيارى او چنان چه خواهد آمد .
ششم : آن كه هرگاه در پيش قاضى عامه هلال ثابت شود و حكم

85