و كسى كه از راه شام برود ميقات او « جحفه » است به تقديم جيم بر حاء مهمله .
و بدان كه احوط و اقوى لزوم تحصيل علم است به اين اماكن ، و اگر علم ممكن نباشد بعيد نيست اكتفاء به ظن حاصل از پرسيدن اهل معرفت به اين اماكن .
و كسى كه منزل او نزديكتر از اين مواقيت به مكَّه باشد ميقات او منزل او است .
و كسى كه از راهى عبور كند كه به هيچ يك از مواقيت خمسه مذكوره عبور نكند احوط در حق او آن كه احرام بندد محاذى ميقاتى كه اقرب به سوى او بوده باشد هر چند كه دور تر از ديگرى باشد به مكَّه ، و بعد از آن تجديد احرام كند در موضعى كه محاذى ميقاتى باشد كه نزديكتر است به مكَّه از آن ميقات سابق ، و اگر علم به محاذات ممكن نباشد ظاهر كفايت مظنّه است ، و بعضى [10] گفته‌اند احرام مىبندد از موضعى كه قبل از آن احتمال محاذات ندهد ، و احوط ( 1 ) از براى اين ( آن خ ش ) شخص مرور بر يكى از مواقيت است و احرام از آنجا .

[10] منتهى المطلب 2 : 671 ، الحدائق الناضرة 14 : 453 .

28