( مسأله 189 ) : هر گاه نذر نمود در زمان معينى حج انجام دهد تأخيرش جايز نيست و اگر با تمكن و قدرت ، بتأخير انداخت كفاره واجب مىشود و اگر پيش از تمكن فوت نمود قضاء و كفاره لازم نيست .
( مسأله 190 ) : اگر شخصي ( بدون أين كه مقيد به زمان معينى كند ) نذر نمايد حج بجا آورد جواز تأخيرش محل تأمل است و در صورت تمكن و ترس از أين كه در آينده نتواند انجام دهد بايد مبادرت نمايد و اگر با تمكن و قدرت بتأخير انداخت تا فوت نمود قضا و كفاره هر دو واجب مىشود .
( مسأله 191 ) : هر گاه در حال عدم استطاعت نذر كند روز عرفه به زيارت حضرت على بن موسى الرضا ( عليه السلام ) مشرف شود و سپس مستطيع گردد نذرش منحل شده و واجب است حج بجا آورد .
( مسأله 192 ) : اگر در حال عدم استطاعت نذر كند حج مستحبى بجا آورد و سپس مستطيع گردد اگر نذر أو مطلق بوده و مقيد به غير سال استطاعت بأشد نذرش صحيح بوده و بايد حجة الاسلام را مقدم كند و سال بعد نيز حج نذرى را انجام دهد و اگر مقيد بسال استطاعت بأشد بايد حجة الاسلام را بجا آورد .
( مسأله 193 ) : هر گاه در حال عدم استطاعت نذر كند كه اگر خداوند شفاى پسرش را بدهد حج انجام دهد و پيش از شفاى پسرش مستطيع گردد واجب است حجة الاسلام بجا آورد و اگر نذر ، مقيد به همان سال نبود بايد در صورت شفاى پسرش ، در سال بعد نيز حج نذرى را انجام دهد .

47