مسأله 13 - اگر كسى سر نتراشيد و تقصير نكرد در منى و از آنجا كوچ كرد بايد مراجعت كند و عمل را انجام دهد ، و فرقى نيست در اين حكم بين كسى كه عمدا ترك كرده يا نسيانا و سهوا يا بواسطه مسأله ندانستن .
مسأله 14 - اگر براى اين شخص ممكن نشود برگشتن به منى هر جا كه هست سر بتراشد يا تقصير كند ، و موى خود را بفرستد به منى در صورت امكان ، و مستحب است كه مو را در منى دفن كند در محل خيمه خود .
مسأله 15 - جائز نيست طواف حج بكند قبل از تقصير يا سر تراشى ، و هم چنين سعى را جائز نيست جلو بيندازد .
مسأله 16 - اگر قبل از سر تراشى يا تقصير طواف و سعى كند از روى سهو يا جهل به حكم ، بايد برگردد و سر بتراشد يا تقصير كند ، و پس از آن طواف و نماز آن و سعى را بجا آورد ، و اگر نمىتواند به منى برگردد هر جا هست سر بتراشد و تقصير كند و اعاده كند طواف و نماز و سعى را .
مسأله 17 - اگر از روى علم و عمد اين كار را كرده بايد علاوه بر اعاده طواف و نماز و سعى يك گوسفند ذبح كند .
مسأله 18 - اگر فقط طواف را از روى علم و عمد مقدم داشته گوسفند لازم است ، و اگر فقط سعى را مقدم داشته گوسفند لازم نيست ، لكن بايد اعاده كند آن را بعد از حلق يا تقصير و طواف و نماز آن .
مسأله 19 - اگر از روى علم يا جهل يا نسيان بعد از طواف يا سعى يا هر دو ، سر را تراشيد يا تقصير كرد ، احتياط آن است كه اعاده كند تا ترتيب حاصل شود ، و اگر تكليفش سر تراشى بوده تيغ را بسر بكشد احتياطا .
مسأله 20 - به احتياط واجب بايد در منى اول رمى جمره كند و بعد از آن ذبح كند و بعد تقصير يا حلق .
مسأله 21 - اگر بر خلاف ان ترتيب عمل كند پس اگر از روى غفلت و سهو بوده اعاده لازم نيست ، و اگر از روى جهل به مسأله بوده بعيد نيست كه اعاده نخواهد و احتياط به اعاده است ، و اگر از روى علم و عمد بوده در صورت امكان احتياط را

222