[ 1271 ] م - اگر بعد از آن كه نايب عمل را به جا آورد عذر بر طرف شد ( 1 ) آوردن خودش لازم نيست اگر چه احوط است ( 2 ) .
[ 1272 ] م - اگر شخص مريض مأيوس باشد از خوب ( 3 ) شدن يا شخص معذور مأيوس باشد از رفع عذر ، واجب است كه نايب بگيرد ، و اگر مأيوس نيست ( 4 ) مىتواند نايب بگيرد ، لكن اگر عذر رفع شد احتياط آن است كه خودش عمل كند .
[ 1273 ] م - اگر ديگران مأيوس باشند از رفع عذر معذور ، لازم نيست از او اذن بگيرند اگر چه احوط ( 5 ) است ، و اگر نتواند اذن بدهد اذن معتبر نخواهد بود ( 6 ) .
[ 1274 ] م - اگر بعد از گذشتن روزى كه واجب بوده در آن رمى كند شك كند كه به جا آورده

472