[ 1002 ] م - اگر شك كند كه سنگ را ديگرى استعمال كرده يا نه جايز است به آن بيندازد . ( 1 ) [ 1003 ] م - اگر سنگى را كه در حرم است احتمال بدهد از خارج آورده‌اند اعتناء نكند . ( 2 ) [ 1004 ] م - اگر شك كند به سنگى كه مىخواهد بيندازد ( حصى ) يعنى ريگ گفته مىشود بايد به آن اكتفا نكند ( 3 ) .
[ 1005 ] م - اگر شك كند در عدد انداختن در وقتى كه مشغول عمل است بايد چندان بيندازد تا علم بعدد پيدا كند ، و هم چنين اگر شك كند كه سنگى كه انداخت خورد به جمره يا نه بايد بيندازد تا علم به رسيدن پيدا كند .
[ 1006 ] م - اگر سنگى را كه انداخت به جمره نرسيد بايد دو مرتبه بيندازد اگر چه در وقت رمى گمانش آن بود كه رسيده است ، پس اگر پهلوى جمره چيزهاى ديگرى نصب شده و اشتباها به آنها رمى كرده كافى نيست ، و بايد اعاده كند اگر چه در سال ديگر به وسيلهء نايبش ( 4 ) .
[ 1007 ] م - اگر چند سنگ را با هم بيندازد مانع ندارد لكن يكى حساب مىشود ، چه يكى از آنها به محل بخورد يا همه .
[ 1008 ] م - جايز است سواره و پياده سنگ بيندازد ( 5 ) .
[ 1009 ] م - بايد سنگ را با دست بيندازد ، اگر با پا يا دهان بيندازد كافى نيست ، ولى بعيد نيست با « فلاخن » كافى باشد ( 6 ) .
[ 1010 ] م - اگر بعد از آن كه سنگ را انداخت و از محل منصرف شد ( 7 ) شك كند در عدد

393