( مسأله 405 ) : مستحاضه اى كه پس از وضو يا غسل يا در ميان آنها خون ديده اگر پس از نماز وضعيت خود را رسيدگى كند و خون نبيند ، چنانچه وقت نماز وسيع باشد ، بنابر احتياط لازم مطابق وظيفه اش وضو گرفته يا غسل نمايد و آن نماز را دوباره بخواند هر چند بداند دوباره خون مىآيد .
( مسأله 406 ) : مستحاضه اگر بداند يا مطمئن باشد از وقتى كه مشغول وضو يا غسل شده خونى از او بيرون نيامده ، مىتواند خواندن نماز را تا وقتى كه مىداند پاك مىماند تأخير بيندازد .
( مسأله 407 ) : مستحاضه اى كه مىداند كه پيش از گذشتن وقت نماز به كلى پاك شده ، يا به اندازه نماز خواندن خون بند مىآيد ، بايد صبر كند و نماز را در وقتى كه پاك است بخواند .
( مسأله 408 ) : اگر پس از وضو و غسل ، خون در ظاهر قطع شده و مستحاضه بداند كه اگر به اندازه وضو و غسل و نماز خواندن ، نماز را ديرتر بخواند به كلى پاك مىشود ، بايد نماز را تأخير بيندازد تا هنگامى كه به كلى پاك شود و دوباره وضو بگيرد و غسل كند و نماز بخواند . و اگر وقتى كه خون در ظاهر قطع شد وقت نماز تنگ باشد لازم نيست وضو و غسل را دوباره انجام دهد ، بلكه با وضو و غسلى كه دارد مىتواند نماز بخواند . و احتياط مستحب آن است كه اگر وقت دارد بجاى هر يك از وضو و غسل ، تيمم كند ، و اگر وقت نيست به همان حال نماز بخواند ، سپس با وضو و غسل دوباره بخواند .
( مسأله 409 ) : مستحاضه قليله پس از وضو ، و مستحاضه متوسطه و كثيره پس از غسل و وضو ، بايد فورى مشغول نماز شود ، ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى پيش از نماز اشكال ندارد ، و نيز مىتواند مستحبات نماز مانند قنوت و غيره را انجام دهد .
( مسأله 410 ) : مستحاضه اگر بين وظيفه اش از وضو يا غسل ، و نماز فاصله اندازد ، بايد مطابق وظيفه اش دوباره وضو بگيرد يا غسل كند و بدون فاصله مشغول نماز شود .

81