بخواهد نمازى را كه تنها خوانده است دوباره با جماعت بخواند ، بايد همه كارهاى استحاضه را انجام دهد ; اما براى خواندن نماز احتياط و سجده فراموش شده و تشهد فراموش شده ، و نيز سجده سهو ، چنانچه آنها را بدون فاصله پس از نماز بجا آورد ، لازم نيست كارهاى استحاضه را بكند .
( مسأله 400 ) : مستحاضه ، پس از قطع شدن خون ، بايد تنها براى اولين نمازى كه مىخواند كارهاى استحاضه را انجام دهد ، و چنانچه غسل و وضوى او در حال قطع شدن خون از باطن بوده ، لازم نيست دوباره غسل نمايد .
( مسأله 401 ) : زنى كه نمىداند استحاضه او از چه قسم است ، هنگام نماز خواندن ، بايد مقدارى پنبه داخل فرج نموده و كمى صبر كند و بيرون آورد و پس از آن كه فهميد استحاضه او كدام يك از آن سه قسم است وظيفه همان قسم را انجام دهد ، ولى اگر بداند تا وقتى كه مىخواهد نماز بخواند استحاضه او تغيير نمىكند ، پيش از داخل شدن وقت هم مىتواند وضعيت خود را بررسى كند .
( مسأله 402 ) : مستحاضه اگر پيش از آن كه وضعيت خود را رسيدگى كند نماز بخواند ، چنانچه با وجود ترديد ، وظيفه اش را با قصد قربت انجام داده ، مثلا استحاضه اش قليله بوده ، و به وظيفه استحاضه قليله عمل نموده ، نماز او صحيح است ، و اگر قصد قربت نداشته يا عمل او مطابق وظيفه اش نبوده ، مانند اين كه استحاضه او متوسطه بوده و به وظيفه قليله رفتار كرده ، نمازش باطل است .
( مسأله 403 ) : مستحاضه اگر نتواند خود را بيازمايد ، بايد به آنچه به طور حتم وظيفه اش هست عمل كند ، و احتياط مستحب آن است چنان عمل كند كه يقين نمايد ذمه اش برئ شده ، يعنى اگر شك داشت كه قليله است يا متوسطه ، به وظيفه هر دو عمل كند ، و چنانچه شك داشت كه قليله است يا متوسطه يا كثيره ، هر سه وظيفه را عمل نمايد .
( مسأله 404 ) : اگر خون استحاضه در اول در آمدنش و در باطن باشد و بيرون نيايد وضو يا غسلش را باطل نمىكند ، و اگر بيرون بيايد و به جائى برسد كه اگر پنبه داخل كند آلوده شود ، هر چند كم باشد وضو و غسل را باطل مىكند .

80