نيز بگيرد .
( مسأله 330 ) : لازم نيست جبيره از جنس چيزهائى باشد كه نماز در آن جايز است . بلكه اگر از حرير يا از اجزاء حيوانى كه خوردن گوشت آن جايز نيست ولى طاهر است ، باشد ، مسح بر آن نيز جايز است .
( مسأله 331 ) : كسى كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد ، و هنگام وضو دست تر روى آن كشيده است ، سر و پا را با همان رطوبت مسح كند ، و به احتياط واجب با پشت دست نيز مسح نمايد .
( مسأله 332 ) : اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته ، ولى مقدارى از طرف انگشتان و مقدارى از طرف بالاى پا باز است ، بايد جاهائى كه باز است روى پا را ، و جائى كه جبيره است روى جبيره را مسح كند .
( مسأله 333 ) : اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد ، بايد بين آنها را بشويد ، و اگر جبيره ها در سر يا روى پاها باشد ، بايد بين آنها را مسح كند ، و در جاى جبيره بايد به دستور جبيره عمل نمايد .
( مسأله 334 ) : اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن بدون مشقت و ضرر ممكن نيست ، به دستور جبيره عمل كند و بنابر احتياط واجب تيمم نيز نمايد ، و اگر برداشتن جبيره ممكن است بايد جبيره را بردارد ، پس اگر زخم در صورت و دستها است اطراف آن را بشويد ، و اگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح كند و براى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد .
( مسأله 335 ) : اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شكستگى نيست ، ولى به سبب ديگرى آب براى آن ضرر دارد بايد تيمم كند .
( مسأله 336 ) : اگر جائى از اعضاى وضو را رگ زده است ، و نمى تواند آن را آب بكشد ، يا آب براى آن ضرر دارد ، بايد به وظيفه جبيره عمل كند و بنابر احتياط تيمم هم بكند .
( مسأله 337 ) : اگر برداشتن چيزى كه در جاى وضو يا غسل چسبيده بدون مشقت و ضرر ممكن نيست ، وظيفه اش تيمم است ، و بنابر احتياط عمل به وظيفه

68