( مسأله 2641 ) : اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او بيشتر باشد ، وصيت او در بيشتر از ثلث هنگامى صحيح است كه ورثه حرفى بزنند يا كارى كنند كه معلوم شود وصيت را اجازه نموده اند ، و تنها رضايت آنها كافى نيست . و اگر مدتى پس از مردن او هم اجازه نمايند صحيح است . و چنانچه برخى از ورثه اجازه و برخى رد نمايند ، وصيت تنها در حصه آنهائى كه اجازه نموده اند صحيح و نافذ است .
( مسأله 2642 ) : اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او بيشتر باشد ، و پيش از مردن او ورثه اجازه نمايند ، پس از مردنش نمىتوانند از اجازه خود برگردند .
( مسأله 2643 ) : اگر وصيت كند كه از ثلث او خمس و زكات يا بدهى ديگرش را بدهند ، و براى نماز و روزه او اجير بگيرند ، و كار مستحبى هم مانند اطعام فقرا انجام دهند ; بايد اول بدهيش را از ثلث بدهند اگر ثلث براى آن كافى باشد ، و چنانچه زياد آمد به مصرف كار مستحبى كه تعيين كرده برسانند ، و اگر ثلث مال او تنها به اندازه بدهى او باشد ، و ورثه هم اجازه ندهند كه بيشتر از ثلث مال مصرف شود بدهى او را از اصل مال ، و بقيه را از ثلث بدهند ، و اگر وصيت سبب اهداء مصرف و يا تبرع به عمل شود نافذ است .
( مسأله 2644 ) : اگر وصيت كند كه بدهيش را بدهند و براى نماز و روزه او اجير بگيرند و كار مستحبى هم انجام دهند ، چنانچه وصيت نكرده كه اينها از ثلث باشد ، بايد بدهى او را از اصل مال بدهند و اگر چيزى زياد آمد ثلث آن را به مصرف نماز و روزه و كارهاى مستحبى كه تعيين كرده برسانند . و چنانچه ثلث كافى نباشد ، پس اگر ورثه اجازه بدهند بايد وصيت او عملى شود ، و اگر اجازه ندهند بايد نماز و روزه را از ثلث بدهند ، و اگر چيزى زياد آمد به مصرف كار مستحبى كه تعيين كرده برسانند .
( مسأله 2645 ) : اگر كسى بگويد كه ميت وصيت كرده فلان مبلغ به من بدهند ، چنانچه دو مرد عادل گفته او را تصديق كنند يا قسم بخورد و يك مرد

491