ذبح و صيد حيوانات خوردن حيوانات حلال گوشت ، و پاك بودن اجزاء روح دار بدن آنها ، و نماز خواندن در حال همراه داشتن آن اجزاء ، مشروط به تذكيه شرعى است ; كه با ذبح ، يا نحر ، يا شكار ، و يا جان دادن بيرون از آب انجام مىيابد ، چنان كه در مسائل آينده بيان مىشود .
مسائل ذبح و صيد حيوانات ( مسأله 2505 ) : اگر حيوان خون جهنده دار حلال گوشت را به دستور شرعى سر ببرند ، وحشى باشد يا اهلى ، صحرائى باشد يا دريائى ، پرنده باشد يا غير آن پس از جان دادن ، گوشت آن حلال و بدن آن پاك و نماز خواندن با آن صحيح است ; مگر آن كه انسان با آن حيوان وطى نزديكى كرده باشد ، و يا آن حيوان نجاستخوار شده ، يا شير خوك خورده باشد ، كه اگر حيوان نجاستخوار طبق دستور شرع استبراء نشود پس از سر بريدن گوشت آن حلال نيست .
( مسأله 2506 ) : حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بز كوهى ، و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعدا وحشى شده مانند گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شده است ، اگر به دستور شرعى آنها را شكار كنند پاك و حلال است ، ولى حيوان حلال گوشت وحشى كه به سبب تربيت كردن اهلى شده ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود .
( مسأله 2507 ) : حيوان حلال گوشت وحشى وقتى با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد ، بنابر اين بچه آهو كه نمىتواند فرار كند ، و بچه كبك كه نمىتواند پرواز نمايد ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود ، و اگر آهو و بچه اش را كه توان فرار ندارد با يك تير شكار نمايد آهو حلال و بچه اش حرام است ; مگر آن كه آن را زنده بگيرند و طبق دستور شرعى

458