( مسأله 2373 ) : اگر مرد مهر زن را در عقد معين كند و قصدش اين باشد كه آن را ندهد ، چنانچه رضايت زن مقيد به مهر نباشد عقد صحيح است ، ولى مهر را بايد بدهد ; و گر نه محل اشكال است .
( مسأله 2374 ) : مسلمانى كه منكر خدا يا پيغمبر يا معاد يا از خوارج يا غلاة يا نواصب است ، و يا حكم ضرورى دين يعنى حكمى را كه مسلمانان جزء دين اسلام مىدانند مانند واجب بودن نماز و روزه ، اگر بداند آن حكم ضرورى دين است و انكار كند مرتد مىشود ، و احكامى كه در مسائل آينده مىآيد بر او جارى است .
( مسأله 2375 ) : زنى كه پس از ازدواج به طورى كه در مسائل پيش گذشت مرتد شود ، عقدش باطل مىگردد ، و چنانچه شوهرش با او نزديكى نكرده باشد عده ندارد ، و هم چنين است اگر پس از نزديكى مرتد شود ولى يائسه باشد ، اما اگر يائسه نباشد ، بايد به دستورى كه در احكام طلاق مىآيد عده نگهدارد ، و مشهور آن است كه اگر در بين عده مسلمان شود عقد او به حال خود باقى مىماند ، ولى اين حكم محل اشكال است ، و البته احتياط به دوباره عقد كردن ترك نشود ، و معناى يائسه در مسأله ( 431 ) گذشت .
( مسأله 2376 ) : مردى كه مسلمان زاده است اگر مرتد شود ، زنش بر او حرام مىگردد و بايد به مقدار عده وفات يعنى چهار ماه و ده روز عده نگهدارد .
( مسأله 2377 ) : مردى كه از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده ، اگر پس از ازدواج مرتد شود ، عقدش باطل مىگردد ، و چنانچه با زنش نزديكى نكرده يا اين كه زن يائسه باشد عده ندارد ، و اگر پس از نزديكى مرتد شود ، و زن او در سن زنهائى باشد كه حيض مىبينند بايد آن زن به مقدار عده طلاق ( سه ماه و ده روز ) عده نگهدارد ، و مشهور آن است كه اگر پيش از پايان عده ، شوهر او مسلمان شود عقد او به حال خود باقى مىماند ، ولى احتياط به دوباره عقد كردن ترك نشود .
( مسأله 2378 ) : اگر زن در عقد با مرد شرط كند كه او را از شهرى بيرون

432