( مسأله 2288 ) : اگر چيزى را كه عاريه كرده با اجازه صاحب آن به ديگرى عاريه دهد ، چنانچه كسى كه اول آن چيز را عاريه كرده بميرد يا ديوانه شود ، عاريه دومى باطل نمىشود .
( مسأله 2289 ) : اگر بداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است ، بايد آن را به صاحبش برساند و نمى تواند به عاريه دهنده بدهد ، و عوض استفاده اى كه برده ضامن است .
( مسأله 2290 ) : اگر مالى را كه مىداند غصبى است عاريه كند و از آن استفاده اى ببرد و در دست او از بين برود ، مالك مىتواند عوض مال و عوض استفاده اى را كه عاريه كننده برده ، از او يا از غاصب مطالبه كند ، و اگر از عاريه كننده بگيرد ، او نمىتواند چيزى را كه به مالك مىدهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد .
( مسأله 2291 ) : اگر نداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است و در دست او از بين برود ، چنانچه صاحب آن عوضش را از او بگيرد ، او هم مىتواند آنچه را كه به صاحب مال داده از عاريه دهنده مطالبه نمايد ، ولى اگر چيزى را كه عاريه كرده طلا و نقره باشد ، يا عاريه دهنده با او شرط كرده كه اگر آن چيز از بين برود عوضش را بدهد ، نمىتواند عوض آن را كه به صاحب مال مىدهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد .

416