( مسأله 2086 ) : شريكى كه با سرمايه شركت معامله مىكند اگر بگويد سرمايه تلف شده و نزد حاكم شرع قسم بخورد ، بايد حرف او را قبول كرد .
( مسأله 2087 ) : اگر تمام شريكها از اجازه اى كه به تصرف در مال يكديگر داده اند برگردند ، هيچ كدام نمىتوانند در مال شركت تصرف كنند . و اگر يكى از آنان از اجازه خود برگردد شريكهاى ديگر حق تصرف ندارند ، ولى كسى كه از اجازه خود برگشته ، مىتواند در مال شركت تصرف كند .
( مسأله 2088 ) : هر گاه يكى از شريكها تقاضا كند كه سرمايه شركت را قسمت كنند ، هر چند شركت مدت داشته باشد ، بايد ديگران قبول نمايند ، مگر آن كه تقسيم ; ضرر قابل توجهى بر شركاء داشته باشد .
( مسأله 2089 ) : اگر يكى از شريكها بميرد ، يا ديوانه ، يا بيهوش شود ، شريكهاى ديگر نمىتوانند در مال شركت تصرف كنند ، و هم چنين است اگر يكى از آنان سفيه شود ، كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نمايد ، يا به حكم حاكم شرع به سبب ورشكستگى و غير آن از تصرف در اموالش ممنوع گردد .
( مسأله 2090 ) : شريكى كه چيزى را نسيه براى خود مىخرد ، نفع و ضررش مال او است ، ولى اگر براى شركت بخرد و شريك ديگر اجازه نمايد - مانند اين كه بگويد به آن معامله راضى هستم ، نفع و ضررش مال هر دوى آنان است .
( مسأله 2091 ) : اگر با سرمايه شركت معامله اى كنند ، بعد بفهمند شركت باطل بوده ، چنانچه طورى باشد كه اذن در معامله به صحت شركت مقيد نباشد ، به اين معنى كه اگر مىدانستند شركت باطل است ، به تصرف در مال يكديگر راضى بودند معامله صحيح است و هر چه از آن معامله پيدا شود مال همه آنان است . و اگر اين جور نبود چنانچه كسانى كه به تصرف ديگران راضى نبوده اند بگويند به آن معامله راضى هستيم ، معامله صحيح و گر نه باطل است . و در هر صورت هر كدام آنان كه براى شركت كارى كرده است اگر به قصد مجانى كار نكرده باشد ، و شركاء معامله و كار او را امضا نمايند ، مىتواند مزد زحمتهاى خود را به اندازه معمولى با حفظ نسبت از شريكهاى ديگر بگيرد .

378