ندارد ، و تقرب به خداوند شناخته نشود ، مانند نظافت شهر ، و آسفالت يا توسعه راهها ، محل اشكال است .
هشتم : ابن السبيل ، يعنى مسافرى كه در سفر غير معصيت درمانده شده .
و احكام اينها در مسائل آينده مىآيد .
( مسأله 1861 ) : احتياط لازم آن است كه فقير و مسكين بيش از هزينه سال خود و عائله اش را از زكات نگيرد ، و اگر مقدارى پول يا جنس دارد ، تنها به اندازه كسرى هزينه يك سالش زكات بگيرد .
( مسأله 1862 ) : كسى كه مخارج سالش را داشته ، اگر مقدارى از آن را مصرف كند ، سپس شك كند كه باقيمانده آن به اندازه هزينه يك سال او هست يا نه ، نمىتواند زكات بگيرد .
( مسأله 1863 ) : صنعتگر يا مالك يا تاجرى كه در آمد او از هزينه سالش كمتر است مىتواند براى كسرى مخارجش زكات بگيرد ، و لازم نيست ابزار كار يا ملك يا سرمايه خود را به مصرف مخارج برساند .
( مسأله 1864 ) : فقيرى كه خرج سال خود و عائله اش را ندارد ، اگر خانه اى دارد كه ملك او است و در آن نشسته ، يا مركب سوارى دارد ، چنانچه بدون اينها نتواند زندگى كند ، هر چند براى حفظ آبرويش باشد ، مىتواند زكات بگيرد ، و همچنين است اثاث خانه ، و ظرف ، و لباس تابستانى و زمستانى ، و چيزهائى كه به آنها نياز دارد ، و فقيرى كه اينها را نداشته ولى به آن نياز دارد ، مىتواند از زكات بخرد .
( مسأله 1865 ) : فقيرى كه ياد گرفتن صنعت برايش مشكل نيست ، بنابر احتياط واجب بايد ياد بگيرد ، و با گرفتن زكات زندگى نكند ، ولى تا وقتى مشغول ياد گرفتن است مىتواند زكات بگيرد .
( مسأله 1866 ) : به كسى كه قبلا فقير بوده ، و مى گويد فقيرم ، هر چند شخص از گفته او مطمئن نشود مىتوان زكات داد .
( مسأله 1867 ) : كسى كه مىگويد فقيرم و قبلا فقير نبوده ، چنانچه گفته اش

334