نام کتاب : مسائلى از فقه شيعه ( فارسي ) نویسنده : السيد محمد علي الأبطحي جلد : 1 صفحه : 319
زكات از مهمترين واجبات الهى است كه خداوند از اموال ثروتمندان براى فقرا و كارهاى خير تعيين كرده است ، و در قرآن مجيد پيوسته پس از دستور به نماز مورد امر قرار گرفته است . زكات در لغت به معنى فزونى و رشد و نمو ، و نيز به معنى تطهير و پاكيزگى است . چنان كه پرداخت زكات مايه بركت و فزونى خير ، و پاكيزگى مال از پليدى است . در احاديث معتبره تأكيد شده كه : خداوند به مقدارى كه براى فقرا كفايت مىكرده در اموال ثروتمندان زكات را واجب ساخته ، و اگر همه زكات خود را به طور صحيح بپردازند ، هيچ فقيرى باقى نخواهد ماند ، و اگر فقرا صدمه مىبينند از جهت كسانى است كه حقوق آنها را نمىدهند ، و در دستور زكات نقصى نيست . و در بعضى از روايات آمده كه : مانع زكات مسلمان نيست . و امام صادق ( عليه السلام ) فرمودند : هيچ مال و ثروتى در خشكى يا دريا ضايع نگردد مگر به منع زكات . و نيز فرمودند : هر گاه حضرت قائم - عجل الله فرجه الشريف - به پا خيزد ، مانع الزكات را مىگيرد و گردن مىزند . و عذابهاى اخروى بسى سخت تر است . مسائل زكات چيزهائى كه در آن زكات واجب مىشود ( مسأله 1793 ) : زكات در نه چيز واجب است : اول : گندم . دوم : جو . سوم : خرما . چهارم : كشمش . پنجم : طلا . ششم : نقره . هفتم : شتر . هشتم : گاو . نهم : گوسفند . و مالك يكى از اين نه چيز با شرايطى كه مىآيد ، بايد مقدار معين شده را ، به يكى از مصرفهائى كه دستور داده اند برساند .
319
نام کتاب : مسائلى از فقه شيعه ( فارسي ) نویسنده : السيد محمد علي الأبطحي جلد : 1 صفحه : 319