شصت فقير را طعام دهد .
( مسأله 1623 ) : روزه دارى كه مىتواند وقت را تشخيص دهد ، اگر به گفته شخص غير مورد اعتمادى كه بگويد مغرب شده ، بدون اطمينان افطار كند ، سپس بفهمد مغرب نبوده يا شك كند كه مغرب بوده است يا نه ، قضا و كفاره بر او واجب مىشود .
( مسأله 1624 ) : اگر كسى كه عمدى روزه خود را باطل كرده بعد از ظهر سفر كند ، يا پيش از ظهر براى فرار از كفاره سفر نمايد كفاره از او ساقط نمىشود بلكه اگر پيش از ظهر نيز مسافرتى براى او پيش آيد كفاره بر او واجب است .
( مسأله 1625 ) : اگر عمدى روزه خود را باطل كند سپس عذرى مانند حيض يا نفاس يا مرض براى او پيدا شود ، احتياط واجب اين است كه كفاره را بدهد .
( مسأله 1626 ) : اگر يقين كند كه روز اول ماه رمضان است و عمدى روزه خود را باطل كند ، بعد معلوم شود كه آخر شعبان بوده كفاره بر او واجب نيست ، هر چند احتياط در كفاره دادن است .
( مسأله 1627 ) : روزه دارى كه شك دارد آخر ماه رمضان است يا اول شوال ، و عمدى روزه خود را باطل كند ، سپس معلوم شود اول شوال بوده كفاره بر او واجب نيست ، هر چند احتياط در كفاره دادن است .
( مسأله 1628 ) : روزه دارى كه در ماه رمضان با زنش كه روزه دار بوده جماع كرده ، چنانچه زن را مجبور كرده باشد كفاره روزه خودش و روزه زن را بايد بدهد ، و اگر زن به جماع راضى بوده بر هر كدام يك كفاره واجب مىشود .
( مسأله 1629 ) : اگر زنى شوهر روزه دار خود را مجبور كند كه با او جماع نمايد ، واجب نيست كفاره روزه شوهر را بدهد .
( مسأله 1630 ) : اگر روزه دار در ماه رمضان ، زنش را مجبور به جماع كند ، و در بين جماع زن راضى شود ، بنابر احتياط واجب بايد مرد دو كفاره و زن يك كفاره بدهد .
( مسأله 1631 ) : روزه دارى كه در ماه مبارك رمضان با زن روزه دارش كه

290