ركعت نماز باشد اداء است ، ولى اگر كمتر باشد وجوب نماز آيات مبنى بر احتياط است ، و اگر مدت گرفتن آنها بيشتر باشد ولى مكلف نماز را نخواند تا به اندازه خواندن يك ركعت به آخر وقت آن مانده باشد ، در اين صورت نماز آيات واجب و اداء است .
( مسأله 1451 ) : هنگام وقوع زلزله ورعد و برق و مانند آن ، مكلف بايد فورى نماز آيات را بخواند به طورى كه نزد مردم تأخير محسوب نشود و اگر تأخير كرد معصيت كرده و تا آخر عمر بر او واجب است ، و بنابر احتياط وقت خواندن نيت اداء و قضا نكند .
( مسأله 1452 ) : اگر گرفتن آفتاب يا ماه را نداند و پس از باز شدن بفهمد كه تمام آن گرفته بوده ، بايد نماز آيات را قضا كند ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست .
( مسأله 1453 ) : اگر عده اى كه اطمينان به گفتار آنها نباشد بگويند كه خورشيد يا ماه گرفته است ، چنانچه كسى از گفته آنان يقين يا اطمينان شخصى پيدا نكند و بين آنها شخص مورد وثوقى نباشد ، و نماز آيات نخواند سپس معلوم شود راست گفته اند ، چنانچه تمام خورشيد يا ماه گرفته باشد ، بايد نماز آيات را بخواند ، ولى اگر مقدارى از آن گرفته باشد ، خواندن نماز آيات بر او واجب نيست هر چند احوط است ، و هم چنين است اگر دو نفر كه عادل بودن آنان معلوم نيست بگويند خورشيد يا ماه گرفته سپس معلوم شود كه عادل بوده اند .
( مسأله 1454 ) : اگر شخص به گفته كسانى كه از روى قاعده علمى وقت گرفتن خورشيد و ماه را مىدانند ، اطمينان پيدا كند كه خورشيد يا ماه گرفته ، بنابر احتياط واجب بايد نماز آيات را بخواند ، و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مىگيرد و فلان مقدار طول مىكشد ، و شخص به گفته آنان اطمينان پيدا كند ، بنابر احتياط واجب بايد طبق نظريه آنان عمل نمايد .
( مسأله 1455 ) : اگر بفهمد نماز آياتى كه خوانده باطل بوده ، بايد دوباره بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد .

262