اول : گرفتن خورشيد .
دوم : گرفتن ماه ; هر چند مقدار كمى از آنها گرفته شود و كسى هم از آن نترسد .
سوم : زلزله گرچه كسى هم نترسد .
چهارم : رعد و برق و بادهاى سياه و سرخ و مانند اينها از آيات آسمانى چنانچه بيشتر مردم بترسند ، ولى در حوادث زمينى مانند فرو رفتن آب دريا ، و افتادن كوه ، بنابر احتياط لازم نماز آيات ترك نشود .
( مسأله 1445 ) : اگر از چيزهائى كه نماز آيات براى آنها واجب است بيش از يكى اتفاق بيفتد ، يا يكى از آنها مكرر شود ، بايد براى هر يك از آنها يك نماز آيات بخواند ، مثلا براى خورشيد گرفتگى و زلزله ، يا دو زلزله ، بايد دو نماز آيات بخواند .
( مسأله 1446 ) : كسى كه چند نماز آيات بر او واجب شود ، مانند خورشيد گرفتگى و زلزله ورعد و برق ، و بخواهد در وقت انجام دهد ، بنابر احتياط واجب بايد تعيين كند كه نماز از جهت كدام يك از آنهاست ، و اگر همه براى يك نوع آيت باشد تعيين اول و دوم و سوم لازم نيست ، و حكم قضاى نماز آيات نيز همينطور است .
( مسأله 1447 ) : هر جا سبب وجوب نماز آيات اتفاق بيفتد ، تنها مردم همانجا بايد نماز آيات بخوانند ، و بر مردم جاهاى ديگر واجب نيست ، مگر آن كه با محل وقوع آن آيت ، يكى شمرده شود .
( مسأله 1448 ) : با شروع خورشيد گرفتگى يا ماه گرفتگى ، شخص مىتواند نماز آيات را بخواند ، و به احتياط لازم نبايد به اندازه اى تأخير بيندازد كه شروع به باز شدن كند .
( مسأله 1449 ) : اگر خواندن نماز آيات را به اندازه اى تأخير اندازد كه خورشيد يا ماه شروع به باز شدن كند ، نيت اداء مانعى ندارد ، هر چند احتياط مستحب آن كه نيت اداء يا قضاء نكند ، ولى اگر پس از باز شدن تمام آن ، نماز بخواند بايد نيت قضا نمايد .
( مسأله 1450 ) : اگر مدت گرفتگى خورشيد يا ماه به اندازه خواندن يك

261