شود ، هر كدام كه بهبود يافت بايد براى نماز بدن و لباس را از خون آب بكشد ، مگر آن كه مجموع كمتر از درهم باشد .
( مسأله 836 ) : اگر ذره اى خون سگ يا خوك يا كافر يا مردار يا حيوان حرام گوشت در بدن يا لباس نمازگزار باشد ، نمازش باطل است ، و بنابر احتياط لازم خون حيض و نفاس و استحاضه نيز چنين است . ولى خونهاى ديگر مانند خون بدن انسان يا حيوان حلال گوشت هر چند در چند جاى بدن و لباس باشد ، چنانچه روى هم كمتر از درهم باشد ، نماز خواندن با آن اشكال ندارد .
( مسأله 837 ) : خونى كه به لباس بى آستر بريزد و به پشت آن برسد ، يك خون شمرده مىشود ، ولى اگر پشت آن جدا خونين شود ، چنانچه به هم نرسد بايد هر كدام را جدا حساب نمود ، پس اگر خونى كه در پشت و روى لباس است روى هم كمتر از درهم باشد ، نماز با آن صحيح ، و اگر مساوى يا بيشتر باشد نماز با آن باطل است ، و اگر به هم برسند بنابر احتياط همين حكم را دارند .
( مسأله 838 ) : اگر خون روى لباسى كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد ، يا به آستر بريزد و روى لباس خونين شود ، بايد هر كدام را جدا حساب نمود ، پس اگر خون روى لباس و آستر كمتر از درهم باشد ، نماز با آن صحيح ، و اگر مساوى يا بيشتر باشد نماز با آن باطل است .
( مسأله 839 ) : اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد ، و رطوبتى به آن برسد كه اطراف را آلوده كند ، نماز با آن باطل است ، هر چند خون و رطوبتى كه به آن رسيده به مقدار درهم نباشد ، و اگر رطوبت تنها به خون برسد و اطراف آن را آلوده نكند نماز خواندن با آن محل اشكال است .
( مسأله 840 ) : اگر بدن يا لباس خونين نشود ، ولى به سبب رسيدن با رطوبت به خون نجس گردد ، هر چند مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد ، نمازى كه با آن بخواند باطل است .
( مسأله 841 ) : اگر خونى كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد ، و نجاست ديگرى به آن برسد نماز خواندن با آن جايز نيست .

158