( مسأله 800 ) : پوشش نمازگزار ، گرچه ساتر عورت نباشد هر چند نخ و دكمه آن ، بايد مباح باشد ، و كسى كه اين حكم را مىداند ، يا از روى تقصير حكم مسأله را نداند ، و يا مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است ولى نمىداند نماز را باطل مىكند ، اگر عمدى در آن لباس نماز بخواند باطل است .
( مسأله 801 ) : اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است ، چنانچه خود غاصب نباشد و با آن لباس نماز بخواند ، نمازش صحيح است .
( مسأله 802 ) : هر گاه بين نماز بفهمد لباسش غصبى است ، چنانچه چيز ديگرى عورتش را پوشانده ، بايد فورى و يا بى آن كه موالات ( پى در پى بودن نماز ) به هم بخورد ، لباس غصبى را بيرون آورد ، و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده ، يا نتواند فورى و يا بدون به هم زدن موالات لباس را در آورد ، چنانچه به مقدار يك ركعت هم وقت دارد بايد نماز را بشكند ، و با لباس غير غصبى نماز بخواند ، و اگر به اين مقدار وقت ندارد بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان نماز را تمام نمايد .
( مسأله 803 ) : اگر غير غاصب براى حفظ جانش و يا حفظ لباس غصبى با آن نماز بخواند نمازش صحيح است .
( مسأله 804 ) : اگر با عين پولى كه خمس آن را نداده لباس بخرد ، نماز خواندن در آن حكم نماز خواندن در لباس غصبى را دارد ، همچنين است - بنابر احتياط واجب - لباسى كه با عين پولى كه زكات آن را نداده خريده باشد .
شرط سوم : از اجزاء مردار نباشد .
( مسأله 805 ) : لباس نمازگزار نبايد از اجزاء حيوان مرده اى كه خون جهنده دارد باشد ، بلكه بنابر احتياط لازم در لباسى هم كه از حيوان مرده اى كه خون جهنده ندارد - مانند ماهى و مار - تهيه شده نماز نخواند .
( مسأله 806 ) : اگر چيزى از مردار كه روح داشته - مانند گوشت و پوست آن - همراه نمازگزار باشد ، نمازش باطل است .
( مسأله 807 ) : اگر از مردار حلال گوشت چيزى كه روح ندارد - مانند مو و

153