( مسأله 666 ) : چنانچه مىداند آب برايش ضرر ندارد ، و غسل كند يا وضو بگيرد سپس بفهمد كه آب برايش ضرر داشته ، اگر ضرر آن قدر نباشد كه اقدام به آن شرعا حرام است وضو و غسل او صحيح است ، هر چند احتياط مستحب اعاده غسل و وضو مىباشد .
( مسأله 667 ) : اگر بترسد با مصرف آب براى وضو يا غسل دچار زحمت زياد مىشود بايد تيمم نمايد ، مانند آن كه خودش يا كسانش بر اثر تشنگى هلاك يا بيمار شوند ، يا از شدت تشنگى به مشقت افتند ، همچنين اگر بر انسان غير مسلمان يا حيوانى بترسد كه از تشنگى تلف يا بيمار يا بى تاب گردند و اين امر بر او گران باشد ، بايد تيمم كند و آب را به مصرف آشاميدن برساند .
( مسأله 668 ) : هر گاه غير از آب پاكى كه براى وضو يا غسل دارد ، آب نجسى هم به مقدار آشاميدن خود و كسانى كه با او مربوطند ، داشته باشد ، بايد آب پاك را براى آشاميدن گذاشته ، و با تيمم نماز بخواند ، ولى چنانچه آب را براى معذور در آشاميدن نجس و يا بچه نا بالغ و يا حيوانش مىخواهد ، بايد آب نجس را براى آنها بگذارد و با آب پاك وضو بگيرد يا غسل كند .
( مسأله 669 ) : كسى كه بدنش نجس است و كمى آب دارد ، و چنانچه با آن وضو بگيرد يا غسل كند براى آب كشيدن بدن او نمىماند ، بايد بدن را آب بكشد و با تيمم نماز بخواند ، و هم چنين است بنابر احتياط واجب ، حكم كسى كه لباسش نجس باشد ; ولى اگر چيزى ندارد كه بر آن تيمم كند ، بايد با آب وضو بگيرد يا غسل كند و با بدن يا لباس نجس نماز بخواند .
( مسأله 670 ) : اگر غير از آب يا ظرفى كه به كار بردن آن حرام است آب يا ظرف ديگرى ندارد ، مثلا آب يا ظرفش غصبى است و غير از آن آب و ظرف ديگرى ندارد ، بايد بجاى وضو و غسل تيمم كند .
( مسأله 671 ) : چنانچه وقت به قدرى تنگ باشد كه با وضو گرفتن يا غسل كردن ، همه يا مقدارى از نماز پس از وقت خوانده مىشود ، بايد تيمم كند .
( مسأله 672 ) : اگر عمدى نماز را به قدرى تأخير اندازد كه وقت وضو يا

127