( مسأله 658 ) : هر گاه آب در چاه و مانند آن باشد ، و شخص بر اثر پيرى و ناتوانى ، يا نداشتن وسيله ، و يا ترس از دزد و جانور و مانند آن ، دسترسى به آب ندارد بايد تيمم كند ; همچنين است اگر تهيه آب يا مصرف آن به اندازه اى مشقت دارد كه مردم آن را تحمل نمىكنند ، ولى در اين صورت چنانچه تيمم نكند و وضو بگيرد وضويش صحيح است .
( مسأله 659 ) : هر گاه براى بدست آوردن آب مانند آب كشيدن از چاه وسائلى لازم است ، بايد بخرد يا كرايه كند ، هر چند قيمت آن چند برابر معمول باشد ، همچنين اگر آب را به چندين برابر قيمتش بفروشند ; ولى چنانچه براى تهيه وسائل پولى لازم است كه نسبت به حال او ضرر دارد ، واجب نيست تهيه نمايد .
( مسأله 660 ) : در صورت ناچارى بايد براى تهيه آب قرض كند ، ولى اگر مىداند يا گمان دارد كه نمىتواند قرض خود را بدهد واجب نيست قرض كند .
( مسأله 661 ) : اگر چاه كندن مشقت زياد ندارد ، بايد براى تهيه آب چاه بكند .
( مسأله 662 ) : چنانچه مقدارى آب به او بى منت بخشيده شود بايد قبول كند .
( مسأله 663 ) : كسى كه از مصرف آب بر جان خود بيمناك باشد ، يا بترسد كه به سبب آن مرض يا عيبى در او پيدا شود ، يا مرضش طول بكشد يا شدت كند ، يا معالجه اش سخت شود ، بايد تيمم نمايد ، ولى اگر آب گرم برايش ضرر ندارد ، بايد بر حسب وظيفه وضو بگيرد يا غسل كند .
( مسأله 664 ) : يقين داشتن به ضرر لازم نيست ، بلكه اگر احتمال ضرر بدهد و احتمال او نزد مردم بجا باشد ، بايد تيمم كند .
( مسأله 665 ) : اگر با يقين يا ترس ضرر ، تيمم كند و پيش از نماز بفهمد كه آب برايش ضرر ندارد ، تيمم او باطل است ، و اگر پس از نماز بفهمد بنابر احتياط واجب چنانچه وقت هست بايد دوباره با وضو يا غسل نماز بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد .

126