حيضش با نشانه هاى آن خون ببيند ، بايد همان را حيض قرار دهد .
( مسأله 487 ) : زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، چنانچه در وقت عادت با شماره روزهاى كمتر يا بيشترى خون ببيند و پس از پاك شدن دوباره به شماره روزهاى عادتى كه داشته با نشانه هاى حيض خون ببيند ، اگر مجموع هر دو خون و پاكى وسط از ده روز بيشتر نباشد همه را حيض قرار دهد ، و اگر بيشتر باشد خونى كه در ايام عادت ديده و نيز خونى كه تا ده روز اوصاف حيض داشته ، حيض است و خون ديگر استحاضه ، و احتياط واجب آن است كه در پاكى وسط بين وظايف حائض و مستحاضه جمع نمايد .
( مسأله 488 ) : زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، اگر بيش از ده روز خون ببيند ، خونى كه روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه هاى حيض را نداشته حيض است ، و خونى كه پس از روزهاى عادت ديده هر چند نشانه هاى حيض را داشته استحاضه است ، مانند زنى كه عادت او از اول تا هفتم ماه است چنانچه از اول تا دوازدهم خون ببيند ، هفت روز اول آن حيض و پنج روز بعد استحاضه مىباشد .
3 - وقتيه يا عدديه ( مسأله 489 ) : زنانى كه عادت آنها تنها وقتيه يا تنها عدديه است بايد در آن چند روز به احكام حائض عمل كنند ، و زنانى كه از خون پاك نمىشوند ولى دو ماه پياپى در وقت يا شماره روزهاى خاصى به نشانه هاى حيض خون مىبينند ، بايد همان چند روز كه نشانه حيض دارند به احكام حائض ; و بقيه را به احكام مستحاضه عمل نمايند .
( مسأله 490 ) : زنى كه عادت وقتيه دارد اگر در وقت عادت خود يا يكى دو روز پيشتر ، هر چند بدون نشانه هاى حيض ، و يا تا دو سه روز پس از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند به طورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته ، بايد آنها را حيض قرار دهد ، و اگر خونى كه در غير روزهاى عادت ديده نشانه هاى حيض ندارد ، احتياط كند و بين وظايف حائض و مستحاضه جمع نمايد .

94