در ايام عادت يا با نشانه هاى حيض خون ببيند ، خون دوم حيض است و خون اول هر چند در روزهاى عادتش باشد حيض نيست ، ولى احتياط آن است كه در ايام خون اول و پاكى وسط اگر مجموع بيش از ده روز نباشد ، بين وظايف حائض و مستحاضه جمع كند .
مسائل حيض ( مسأله 446 ) : چند چيز بر حائض حرام است :
اول : نماز و روزه و طواف و اعتكاف ، ولى انجام عبادتهائى كه مىتوان بى وضو و غسل و تيمم انجام داد - مانند نماز ميت - اشكالى ندارد .
دوم : همه چيزهائى كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گذشت .
سوم : جماع كردن در فرج ، كه بر مرد و زن حرام است ، هر چند به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد ، بلكه احتياط لازم است كه مقدار كمتر از ختنه گاه را هم داخل نكند . اما وطى زن در دبر چه حائض باشد چه نباشد بنابر احتياط لازم جايز نيست .
( مسأله 447 ) : جماع كردن در روزهائى هم كه حيض زن قطعى نيست ولى شرعا بايد براى خود حيض قرار دهد حرام است ، پس زنى كه بيشتر از ده روز خون مىبيند و بايد به دستورى كه بعدا مىآيد روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد ، شوهرش نمىتواند در آن روزها با او نزديكى نمايد .
( مسأله 448 ) : مردى كه با زن خود در حال حيض نزديكى كند ، لازم است استغفار نمايد ، و بنابر احتياط واجب كفاره نيز بدهد ، و كفاره آن بيان مىشود .
( مسأله 449 ) : غير از نزديكى كردن با زن حائض ، ساير لذتها و بهره ها مانند بوسيدن و ملاعبه نمودن ، اشكال ندارد .
( مسأله 450 ) : كفاره نزديكى هنگام حيض در قبل ، و بنابر احتياط واجب در دبر نيز ، در ثلث اول ايام حيض ، هيجده نخود طلاى سكه دار ، و در ثلث دوم نه نخود ، و در ثلث سوم چهار نخود و نيم است ، بنابر اين اگر ايام عادت شش روز

87