اجتهاد و تقليد مسائل تقليد در احكام ( مسأله 1 ) : مسلمان بايد به اصول دين مؤمن و معتقد باشد و نمى تواند در اصول دين ترديد كند ، و اگر از روى تقليد و پيروى كردن از ديگرى به عقايد حقه ايمان و يقين پيدا كرد ، محكوم به اسلام است ، و كسى كه به زبان ، وحدانيت خداوند و رسالت پيامبر اكرم ( صلى الله عليه وآله ) را اقرار كند ، در ظاهر مسلمان است ، و جان و مال و آبروى مسلمان محترم مىباشد .
اما در احكام دين در غير امور بديهى ( همچون وجوب نماز و شماره ركعتهاى نمازهاى يوميه ) در صورت امكان بايد اجتهاد كند ، و گر نه تقليد نمايد و يا اگر مىتواند احتياط كند و از راه احتياط طورى به وظيفه خود عمل نمايد كه يقين كند تكليف خود را انجام داده است ، مثلا اگر عده اى از مجتهدين عملى را حرام مىدانند وعده اى ديگر مىگويند حرام نيست آن عمل را انجام ندهد ، و اگر عملى را بعضى واجب و بعضى مستحب مىدانند آن را بجا آورد ، پس كسانى كه مجتهد نيستند و نمىتوانند به احتياط عمل كنند ، واجب است از مجتهد تقليد نمايند .
( مسأله 2 ) : تقليد در احكام ، عمل به استناد فتواى مجتهد است ، و عمل بدون استناد و نيز التزام به استناد بدون عمل كافى نيست ، و چنانچه يك عمل را با استناد و التزام به دستور مجتهد معين انجام دهد ، تقليد محقق شده است ، هر چند فتواى مجتهدين در آن مورد يكسان باشد .
( مسأله 3 ) : از مجتهدى بايد تقليد كرد كه مرد و بالغ و عاقل و شيعه دوازده امامى و حلال زاده و زنده و داراى ملكه عدالت ، و توانائى استنباط همه احكام باشد ( كه در اصطلاح فقه او را مجتهد مطلق مىنامند ) .
و شيعه دوازده امامى كسى است كه حضرت امير المؤمنين على بن ابى طالب و يازده فرزندش ( عليهم السلام ) تا حضرت بقية الله عجل الله تعالى فرجه الشريف را امام

7