مسائل قسم خوردن ( مسأله 2591 ) : اگر قسم بخورد كه كارى را انجام دهد يا ترك كند ، مانند اين كه قسم بخورد كه روزه بگيرد يا دود استعمال نكند ، چنانچه عمدى مخالفت كند بايد كفاره بدهد ، يعنى يك بنده آزاد سازد يا ده فقير سير نمايد يا آنان را بپوشاند ، و اگر اينها را نتواند بايد سه روز پى در پى روزه بگيرد .
( مسأله 2592 ) : قسم چند شرط دارد :
اول : كسى كه قسم مىخورد بايد بالغ و عاقل باشد ، و چنانچه مورد قسم مال است به حكم حاكم شرع ممنوع از تصرف در اموال خود نباشد ، و از روى قصد قسم بخورد ; پس قسم خوردن بچه و ديوانه و مست و محجور و كسى كه مجبورش كرده اند درست نيست ، و هم چنين است اگر در حال عصبانى بودن بى قصد و اختيار قسم بخورد .
دوم : كارى را كه براى انجام آن قسم مىخورد نبايد حرام يا مكروه باشد . و كارى را كه قسم مىخورد ترك كند نبايد واجب يا مستحب باشد . و اگر قسم بخورد كار مباحى را بجا آورد نبايد ترك آن در نظر مردم بهتر از انجامش باشد . و نيز اگر قسم بخورد كار مباحى را ترك كند نبايد انجام آن بهتر از تركش باشد .
سوم : به يكى از اسماى خداوند عالم قسم بخورد كه به غير ذات مقدس او گفته نمىشود ، مانند ( خدا ) و ( الله ) . و نيز اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مىگويند ولى آن قدر به خدا گفته شده كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد ذات مقدس حق در نظر مىآيد ، مانند آن كه به خالق و رازق قسم بخورد صحيح است ، بلكه احتياط وجوبى در غير اين صورت هم عمل به قسم است .
چهارم : قسم را به زبان بياورد . و اگر بنويسد يا در قلبش آن را قصد كند صحيح نيست ، ولى شخص لال اگر با اشاره قسم بخورد صحيح است .
پنجم : عمل كردن به قسم براى او ممكن باشد ، و اگر موقعى كه قسم مىخورد

480