نام کتاب : مسائلى از فقه شيعه ( فارسي ) نویسنده : السيد محمد علي الأبطحي جلد : 1 صفحه : 459
ذبح نمايند . ( مسأله 2508 ) : حيوان حلال گوشتى كه خون جهنده ندارد ، صحرائى يا پرنده ، اگر به دستور شرعى صيد شده ، و نيز ماهى فلس دارى كه در آب مرده ، و يا مسلمانى آن را از آب بيرون نكرده ، يا وقت در آوردن از آب و مردن ماهى ناظر نبوده ، پاك است ; ولى خوردن آن حرام است . ( مسأله 2509 ) : حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد مانند مار ، مرده آن پاك است ; و حتى با سر بريدن يا شكار حلال نمىشود . ( مسأله 2510 ) : حيوان نجس العين مانند سگ و خوك به سبب سر بريدن و شكار كردن هم پاك نمىشوند ، و خوردن گوشت آنها حرام است . و حيوان حرام گوشتى را كه مانند گرگ و پلنگ درنده و گوشتخوار است ، اگر به دستورى كه مىآيد سر ببرند يا با تير و مانند آن شكار كنند پاك است ، ولى گوشت آن حلال نمىشود ، و اگر با سگ شكارى آن را شكار كنند ، پاك شدن بدنش هم اشكال دارد . ( مسأله 2511 ) : فيل و خرس و بوزينه و موش و حيواناتى كه مانند سوسمار در داخل زمين زندگى مىكنند ، اگر خون جهنده دارند و به خودى خود بميرند نجسند ، و اگر سر آنها را ببرند ، يا آنها را با اسلحه شكار نمايند محل اشكال است و بايد اجتناب شود . ( مسأله 2512 ) : اگر از شكم حيوان زنده بچه مرده اى بيرون آيد يا آن را بيرون آورند ، خوردن گوشت آن حرام است . كيفيت تذكيه ( كشتن شرعى ) حيوانات ( مسأله 2513 ) : چگونگى سر بريدن شرعى حيوانات آن است كه چهار رگ بزرگ گردن آن را به طور كامل ببرند ، و اگر آنها را بشكافند كافى نيست ، و معروف اين است كه بريدن اين چهار رگ در خارج واقع نمىشود مگر اين كه از زير برآمدگى گلو ببرند ، و آن چهار رگ عبارت است از مجراى نفس و مجراى
459
نام کتاب : مسائلى از فقه شيعه ( فارسي ) نویسنده : السيد محمد علي الأبطحي جلد : 1 صفحه : 459