( مسأله 218 ) : هر گاه لباس و مانند آن را با آب قليل آب بكشند و به مقدار معمول فشار دهند تا آبى كه روى آن ريخته اند جدا شود ، آبى كه در آن مىماند پاك است .
( مسأله 219 ) : آب كمى كه پس از آب كشيدن ظرف نجس با آب قليل و جدا شدن آبى كه براى پاك شدن روى آن ريخته شده ، در ظرف مىماند پاك است ، ولى از آب جدا شده از آن به تفصيلى كه در مسأله ( 154 ) گذشت ، بايد اجتناب شود .
10 - بر طرف شدن عين نجاست ( مسأله 220 ) : بدن حيوانى كه به عين نجس مانند خون ، يا متنجس مانند آب نجس ، آلوده گشته سپس بر طرف شود ، پاك مىگردد ، و هم چنين است باطن بدن انسان مانند دهان و داخل بينى . مثلا اگر خون از لاى دندان بيرون آيد و در آب دهان از بين رود ، آب كشيدن دهان لازم نيست ، ولى دندان عاريه اى كه در دهان به نجاستى از خارج دهان نجس مىشود ، بايد آب كشيده شود .
( مسأله 221 ) : اگر غذائى لاى دندان مانده و داخل دهان خون آمده ، و نمىداند كه خون به آن رسيده ، آن غذا پاك است . ولى اگر خون داخل دهان به آن برسد ، بنابر احتياط لازم بايد از آن اجتناب كند . و چنانچه خون از خارج دهان به آن غذا برسد نجس مىشود .
( مسأله 222 ) : مقدارى از لبها و پلك چشم كه موقع بستن روى هم مىآيد ، و نيز جائى را كه انسان نمىداند از ظاهر بدن است يا باطن آن ، اگر نجس شود بنابر احتياط واجب بايد آب بكشد .
( مسأله 223 ) : اگر لباس و فرش و مانند آن را كه گرد و خاك نجس بر آن نشسته ، به اندازه اى بتكاند كه گرد و خاك نجس از آن بريزد به صورتى كه يقين نكند چيزى از گرد و خاك نجس مانده و چيزى با رطوبت با آن ملاقات نكند نجس نمىشود .

45