( مسأله 2387 ) : اگر زن مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد واجب است كه زن مهر را نگيرد و شوهر هم با زن ديگر ازدواج نكند .
( مسأله 2388 ) : اگر زنا زاده زن بگيرد و بچه اى پيدا كند آن بچه حلال زاده است .
( مسأله 2389 ) : هر گاه مرد در روزه ماه رمضان يا در حال حيض زن ، با او نزديكى كند معصيت كرده ، ولى بچه به دنيا آمده حلال زاده است .
( مسأله 2390 ) : زنى كه يقين دارد شوهرش در سفر مرده ، اگر پس از عده وفات يعنى چهار ماه و ده روز پس از حيض ، پس از مدت چهار سالى كه با اذن حاكم شرع براى تفحص قرار داده شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد ، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است ، ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد زن بايد عده نگهدارد و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق زنهائى كه مانند او هستند بدهد ، ولى هزينه در مدت عده ندارد .
مسائل رضاع ( شير دادن ) ( مسأله 2391 ) : هر گاه زن ، طبق شرايطى كه در مسأله ( 2401 ) مىآيد ، بچه اى را شير دهد آن بچه به اين عده محرم مىشود :
اول : خود زن كه او را مادر رضاعى مىگويند .
دوم : شوهر زن كه شير مربوط به او است ، و او را پدر رضاعى گويند .
سوم : پدر و مادر آن زن ، هر چه بالا روند ، گرچه پدر و مادر رضاعى او باشند .
چهارم : بچه هائى كه از آن زن به دنيا آمده اند يا در آينده به دنيا مىآيند .
پنجم : بچه هاى اولاد آن زن هر چه پائين روند ، چه از اولاد او به دنيا آمده ، چه اولاد او آن بچه ها را شير داده باشند .
ششم : خواهر و برادر آن زن گرچه رضاعى باشند ، يعنى به سبب شير خوردن با آن زن خواهر و برادر شده باشند .
هفتم : عمو و عمه آن زن گرچه رضاعى باشند .

434