كند و شاهد بگيرد و به وصى و شاهد اسم صاحب مال و جنس و خصوصيات مال و محل آن را بگويد .
( مسأله 2273 ) : اگر امانت دار نشانه هاى مرگ را در خود ببيند و به وظيفه اى كه در مسأله پيش گذشت عمل نكند ، چنانچه آن امانت از بين برود ، بنابر احتياط واجب بايد عوضش را بدهد ، هر چند در نگهدارى آن كوتاهى نكرده باشد و مرض او خوب شود ، يا پس از مدتى پشيمان شود و وصيت كند .
مسائل عاريه عاريه آن است كه شخص مال خود را به ديگرى بدهد كه از آن استفاده كند ، و در عوض چيزى از او نگيرد .
( مسأله 2274 ) : در عاريه صيغه خواندن لازم نيست ، و اگر چيزى را به قصد عاريه به كسى بدهد و او هم به همين قصد بگيرد عاريه صحيح است .
( مسأله 2275 ) : عاريه دادن مال غصبى جايز نيست ، و چيزى كه منفعت آن را به ديگرى واگذار كرده - مانند اجاره دادن آن - صحيح نيست ، مگر اين كه اجاره كننده به عاريه دادن راضى باشد .
( مسأله 2276 ) : چيزى را كه منفعتش مال شخص است ، مانند اين كه آن را اجاره كرده - مى تواند عاريه بدهد ، ولى اگر در اجاره شرط كرده باشند كه خودش از آن استفاده كند ، نمىتواند آن را به ديگرى عاريه دهد .
( مسأله 2277 ) : اگر ديوانه و نا بالغ و مفلس و سفيه مال خود را عاريه بدهند صحيح نيست ، اما اگر ولى - چنانچه مصلحت مولى عليه باشد - مال كسى را كه بر او ولايت دارد عاريه دهد اشكال ندارد ، و نيز اگر خود نا بالغ با اجازه ولى ، و يا مفلس با اذن طلبكاران مال خود را عاريه دهد جايز است .
( مسأله 2278 ) : اگر در نگهدارى مال عاريه اى كوتاهى نكند و در استفاده از آن زياده روى هم ننمايد و اتفاقى آن چيز تلف شود ضامن نيست ، ولى چنانچه

414