( مسأله 1956 ) : هر گاه به خيال فقير بودن كسى به او فطره بدهد سپس بفهمد فقير نبوده ، چنانچه مالى را كه به او داده از بين نرفته باشد ، بايد دوباره بگيرد و به مستحق بدهد ، و اگر نتواند بگيرد ، بايد از مال خودش فطره را بدهد ، و اگر از بين رفته باشد ، چنانچه گيرنده فطره مىدانسته آنچه را كه گرفته فطره است ، بايد عوض آن را بدهد ، و اگر نمىدانسته دادن عوض بر او واجب نيست ، و شخص بايد دوباره فطره را بدهد .
( مسأله 1957 ) : اگر كسى بگويد فقيرم ، چنانچه از گفته اش اطمينان حاصل شود ، مىتوان به او فطره داد .
مسائل متفرقه زكات فطره ( مسأله 1958 ) : زكات فطره را بايد به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد ، و هنگام پرداخت آن نيت دادن فطره نمايد .
( مسأله 1959 ) : اگر پيش از ماه رمضان فطره را بدهد صحيح نيست ، و احتياط آن است كه در ماه رمضان هم فطره را ندهد ، ولى اگر پيش از ماه رمضان به فقير قرض بدهد و پس از واجب شدن فطره بر او ، طلب خود را بابت فطره حساب كند مانعى ندارد .
( مسأله 1960 ) : گندم يا چيز ديگرى را كه براى فطره مىدهد بايد به جنس ديگر يا خاك مخلوط نباشد ، و در صورت مخلوط بودن چنانچه خالص آن به يك صاع كه تقريبا سه كيلو است برسد ، يا آنچه مخلوط شده به اندازه اى كم است كه قابل توجه نباشد اشكال ندارد .
( مسأله 1961 ) : اگر فطره را از چيز عيب دار بدهد ، بنابر احتياط لازم ، كافى نيست .
( مسأله 1962 ) : كسى كه فطره چند نفر را مىدهد ، لازم نيست همه را از يك جنس بدهد ، پس اگر فطره برخى را گندم و فطره برخى ديگر را جو بدهد كافى است .

347