( مسأله 1963 ) : كسى كه نماز عيد مىخواند بنابر احتياط واجب بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد ، ولى اگر نماز عيد نمىخواند ، مىتواند دادن فطره را تا ظهر تأخير بيندازد .
( مسأله 1964 ) : اگر به نيت فطره مقدارى از مال خود را كنار بگذارد و تا ظهر روز عيد به مستحق ندهد ، هر وقت آن را مىدهد نيت فطره نمايد ، و نيت اداء و قضاء نكند .
( مسأله 1965 ) : اگر هنگامى كه دادن زكات فطره واجب است ، فطره را نداده و كنار هم نگذاشته ، بعدا فطره را بدهد و بنابر احتياط نيت اداء و قضا نكند .
( مسأله 1966 ) : اگر فطره را كنار بگذارد ، نمىتواند آن را براى خودش بردارد و مالى ديگر را براى فطره بگذارد .
( مسأله 1967 ) : اگر شخص مالى دارد كه قيمتش از فطره بيشتر است چنانچه فطره ندهد و نيت كند كه مقدارى از آن مال براى فطره باشد اشكال دارد .
( مسأله 1968 ) : اگر مالى را كه براى فطره كنار گذاشته از بين برود ، چنانچه به فقير دسترسى داشته و دادن فطره را تأخير انداخته ، بايد عوض آن را بدهد ، و اگر به فقير دسترسى نداشته ضامن نيست ، مگر اين كه در نگهدارى آن كوتاهى كرده باشد .
( مسأله 1969 ) : اگر در محل خودش مستحق پيدا شود ، احتياط واجب آن است كه فطره را به جاى ديگر نبرد و اگر به جاى ديگر ببرد و تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد .

348