( مسأله 1947 ) : اگر كسى پس از غروب شب عيد فطر بميرد ، بايد فطره او و عائله اش را از مال او بدهند .
مصرف زكات فطره ( مسأله 1948 ) : احتياط واجب آن است كه زكات فطره را به فقير شيعه دوازده امامى بدهند .
( مسأله 1949 ) : اگر طفل شيعه اى فقير باشد ، مكلف مىتواند فطره را به مصرف او برساند ، يا به واسطه دادن به ولى او ، ملك طفل نمايد .
( مسأله 1950 ) : فقيرى كه فطره به او مىدهند لازم نيست عادل باشد ، ولى فطره دادن به شرابخوار جايز نيست ، و احتياط واجب آن است كه به بى نماز و كسى كه آشكارا معصيت مىكند فطره ندهند .
( مسأله 1951 ) : به كسى كه فطره را در معصيت مصرف مىكند نبايد فطره داد .
( مسأله 1952 ) : احتياط لازم آن است كه به يك فقير كمتر از يك صاع كه تقريبا سه كيلو است فطره ندهند ، ولى اگر بيشتر از يك صاع تا حدى كه از مخارج سالش بيشتر نباشد بدهند ، اشكال ندارد .
( مسأله 1953 ) : اگر از جنسى كه قيمتش دو برابر قيمت معمولى آن است مثلا از گندمى كه دو برابر قيمت گندم معمولى است ، نصف صاع بدهد كافى نيست ، بلكه اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد كافى نيست .
( مسأله 1954 ) : مكلف نمىتواند نصف صاع را از يك جنس - مانند گندم - و نصف ديگر را از جنس ديگر - مانند جو - بدهد ، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد كافى نيست .
( مسأله 1955 ) : مستحب است در دادن زكات فطره ، خويشان فقير خود را بر ديگران مقدم دارد و پس از آن همسايگان فقير ، سپس اهل علم فقير را ، ولى اگر ديگران از جهتى برترى داشته باشند ، مستحب است آنها را مقدم بدارد .

346