( مسأله 1937 ) : اگر پس از غروب شب عيد فطر بچه دار شود واجب نيست فطره او را بدهد .
( مسأله 1938 ) : كسى كه نان خور ديگرى است و پيش از غروب يا مقارن آن ، نان خور ديگرى شود ، فطره او بر كسى كه نان خور او شده واجب است ، مانند دخترى كه پيش از غروب به خانه شوهر رفته پس بايد شوهرش فطره او را بدهد .
( مسأله 1939 ) : كسى كه ديگرى بايد فطره او را بدهد ، بر خودش واجب نيست فطره اش را بدهد .
( مسأله 1940 ) : اگر فطره شخص بر كسى واجب باشد و او فطره را ندهد ، بر خود شخص واجب نمىشود ، مگر آن كه شخص غنى نان خور فقير باشد كه بنابر احتياط واجب بايد زكات خود را بدهد .
( مسأله 1941 ) : اگر كسى كه فطره او بر ديگرى واجب است خودش فطره را بدهد ، از كسى كه فطره بر او واجب شده ساقط نمىشود .
( مسأله 1942 ) : زنى كه شوهرش مخارج او را نمىدهد ، چنانچه نان خور شخص ديگرى باشد فطره اش بر آن شخص واجب است ، و اگر نان خور ديگرى نيست چنانچه فقير نباشد ، بايد فطره خود را بدهد .
( مسأله 1943 ) : غير سيد نمىتواند به سيد فطره بدهد ، و هر چند سيدى نان خور او باشد نمىتواند فطره او را به سيد ديگرى بدهد .
( مسأله 1944 ) : فطره طفلى كه از مادر يا دايه شير مىخورد بر كسى است كه مخارج مادر يا دايه را مىدهد ، ولى اگر مادر يا دايه مخارج خود را از مال طفل بر مىدارد ، فطره طفل بر كسى واجب نيست .
( مسأله 1945 ) : مكلف هر چند مخارج عائله اش را از مال حرام بدهد ، بايد فطره آنان را از مال حلال بپردازد .
( مسأله 1946 ) : اگر كسى را اجير كرده و شرط نمايد كه همه مخارج او را بدهد بايد فطره او را هم بدهد ، ولى چنانچه شرط كند كه مخارج متعارف ( خوراك و پوشاك و . . . ) او را بدهد واجب نيست فطره او را بدهد .

345