زكات آنها را از مال ديگرش بدهد ، تا وقتى شماره آنها از نصاب كم نشده همه ساله بايد زكات را بدهد ، و اگر از خود آنها بدهد و از نصاب اول كمتر شوند زكات بر او واجب نيست ، مثلا كسى كه چهل گوسفند دارد ، اگر از مال ديگرش زكات آنها را بدهد تا وقتى كه گوسفندهاى او از چهل كم نشده ، همه ساله بايد يك گوسفند بدهد ، و اگر از خود آنها بدهد تا وقتى به چهل نرسيده زكات بر او واجب نيست .
مصرف زكات ( مسأله 1860 ) : زكات را بايد در اين موارد مصرف كرد :
اول : فقير ، و او كسى است كه مخارج سال خود و عائله اش را ندارد ، ولى كسى كه صنعت يا ملك يا سرمايه اى دارد كه مىتواند مخارج سال خود را بگذراند ، فقير نيست .
دوم : مسكين ، و او كسى است كه از فقير سخت تر مىگذراند .
سوم : كسى كه از طرف امام ( عليه السلام ) يا نائب امام مأمور است كه زكات را جمع و نگهدارى نمايد ، و به حساب آن رسيدگى كند ، و آن را به امام يا نائب امام يا فقرا برساند .
چهارم : كفارى كه با دادن زكات به آنها به دين اسلام مايل مىشوند ، يا در جنگ به مسلمانان كمك مىكنند ، ولى احتياط آن است كه دادن زكات به اين دسته به اذن امام ( عليه السلام ) بستگى دارد ، و چنانچه نمىتوان اذن گرفت خوددارى شود .
پنجم : خريدن و آزاد كردن بنده هائى كه در شدت مىباشند .
ششم : بدهكارى كه نمىتواند قرض خود را بدهد ، و آنچه قرض كرده به مصرف حرام نرسانده باشد .
هفتم : في سبيل الله ، يعنى كارهائى كه مىتوان با آنها قصد قربت كرد ، و در شريعت به آن دعوت و تشويق شده ، مانند بزرگداشت شعائر و چاپ و نشر كتب دينى و معارف اسلام و مذهب ، و اصلاح ذات البين ، و ساختن مسجد و مدرسه اى كه علوم دينيه در آن مىخوانند ; ولى آنچه اعلاء كلمه حق و دين بر آن توقف

333